Reacties van AD/HC-redacteuren
“Die rommelen maar wat in de marge, geld hebben ze toch niet.” Zo kun je grofweg de officiële reactie van AD/HC omschrijven (onder meer op radio Rijnmond als reactie op het Rotterdamse initiatief). Maar er waren ook serieuzere reacties. Boze reacties, en dat is begrijpelijk.
Als het met een bedrijf niet goed gaat, is het ronduit stierlijk vervelend om negatieve reacties te krijgen van stuurlui aan wal, die het wel even uit zullen leggen. Wij hebben dan ook alle begrijp voor de reacties - overigens niet allemaal van redacteuren, die proberen er het beste van te maken. Ja, we kregen zelfs één reactie van iemand die zie elke dag met plezier naar zijn werk toe te gaan. Waarvan acte.
Even een greep uit enkele reacties en onze reactie daarop:
‘Oude garde’
- Op zich prima een prima initiatief, maar bij elk plan rijst bij mij de vraag of lezers daadwerkelijk iets nieuws, onderscheidends en boeiends te zien krijgen.
Vaak bekruipt mij het gevoel dat het producten worden waar de oude garde van het lokale dagbladenjournaille rigide de scepter zwaait. Waar een uitgesproken haat voor het AD en alle Dichtbij-edities in van die functieprofielen is opgenomen. Dat is een verkeerd uitgangspunt.
- Antw: ‘Boeiend’, ‘onderscheidend’. Het zijn kreten, die vroeger, toen er nog gewoon werd gedaan, niet bestonden. Media die dit soort kreten gaan gebruiken, lijken wel een soort PvdA of D’66 te zijn, die niet meer weten waarom ze eigenlijk nog bestaan. Zet een groep gedreven mensen bij elkaar, hou de marketers, managers en adviseurs buiten de deur en kans op nieuwe en boeiende ideeën is het grootst.
Maar nieuwe producten, waar een oude garde rigide de scepter zwaait: wij kennen die eerlijk gezegd niet. Van haat tegen het AD en alle Dichtbij-edities is geen sprake: wel is door deskundigen voorspeld dat het fout zou gaan en die bezorgdheid is terecht gebleken.
Oude krant
- ‘U hebt natuurlijk per saldo gelijk dat het niet goed gaat met AD Haagsche Courant. Merkwaardig is dat de abonnees de oude krant nu ineens blijkbaar zo goed vonden; toen deze nog bestond kelderde de oplage elk jaar met 5 à 6 procent. Dus zo goed was de HC kennelijk ook weer niet.’
- Antw: Veel lezers klagen inderdaad , dat de ‘oude’ HC in elk geval beter was dan het huidige produkt. Daarmee is echter niet gezegd, dat de abonnees de oude krant ineens zo goed vonden: alleen herkennen ze in de nieuwe krant helemaal hun eigen krant niet meer. Hef de NRC op en geef de NRC-abonnees de Volkskrant en ze zullen in grote getale opzeggen. Dat heeft op zich niets met de kwaliteit te maken, maar met vertrouwdheid en binding.
Massaal
- ‘Het zou prachtig zijn als dankzij uw initiatief Hagenaars wel weer massaal een regionale krant gaan lezen.’
- Antw: Gezien het feit dat nieuws tegenwoordig uit alle hoeken en gaten komt, kan een verwachting van een krant, die massaal gelezen gaat worden alleen maar tot teleurstellingen leiden. Genoeg abonnees om te renderen, is al iets om gelukkig mee te zijn.
Vaak wordt het eeuwige voorbeeld van de Barneveldse Krant genoemd: altijd zelfstandig gebleven, nooit groeipretenties gehad. En ze kunnen nog steeds bestaan: er was in 2006 zelfs sprake van een minime toename van het aantal abonnees.
Uitgeroeid
- ‘Anno 2006 is werken [...] bij kranten niet zo leuk meer als wat ik er nog van heb meegekregen, het is jammer dat de vrijheid en creativiteit grotendeels is verdwenen. Of uitgeroeid. In het algemeen is te stellen dat ook de schrijvers nu dezelfde ontwikkeling meemaken als hun grafische collega’s. Dat moet inderdaad veranderen.’
- Antw: Het opmaakproces (het vormgeven van de krantenpagina’s, oftwel zorgen dat het nieuws op de pagina past) heeft inderdaad wat gekregen van vakkenvullen. Dat heeft Mario Garcia - die wel een strakke layout voorstond, maar de opmaak een sterk sturende functie gaf - vast nooit zo bedoeld.
Tot een vergelijkbaar - maar iets abstracter - werk lijken journalisten veroordeeld: “de lezer wil volgens ons onderzoek dat je zo en zo schrijft, dus ga niet uit van hoe je zelf het lekkerst op dreef bent, maar zoals de lezer het graag wil lezen” (een soort BZN-journalistiek, dus).
Gelukkig maar, dat boeken en columns nog niet volgens die methode worden gemaakt....
