Politierechter vrijdagmorgen 8 november

(Van een onzer verslaggevers)
UTRECHT - De 23-jarige E.H. en J.P. uit Baarn zijn door de Utrechtse politierechter veroordeeld tot een geldboete van 500 gulden. P. kreeg bovendien vier weken voorwaardelijke gevangenisstraf. De knapen moet samen ook 1.500 gulden schadevergoeding betalen voor ingegooide ruiten. Deze straf was ook geëist. De twee waren niet op de zitting verschenen en werden bij verstek veroordeeld.

vrijdag 8 november 1985

In juli had P. drie vaten bier en enkele kratten frisdrank bij Phonosmash weggehaald, omdat hij een feestje wilde geven. H. bracht de vaten elders terug en incasseerde het statiegeld. Op 30 augustus gooide de jongens twee ruiten in bij een familie die klaagde over de geluidsoverlast die zij veroorzaakten. Het was niet de eerste keer dat zij dit deden. Ook in juni was dat gebeurd. Het gezin claimde op de zitting ruim 2.000 gulden, maar bij de politierechter kan hooguit 1.500 gevorderd worden. Officier van justitie Mr. E. Wesselius wees de gedupeerde erop dat het incasseren van dit bedrag nog een langdurige zaak kan worden, als de twee niet tot betalen bereid zijn.

(Van een onzer verslaggevers)
UTRECHT - Bijna twintig verdachten, 46 strafbare feiten en duizenden guldens schade. Dat was de balans die de Soester politie opmaakte toen aan het licht kwam wat er fout was gegaan in het begeleid wonenproject ‘Het Kompas’ in Soest.
“Een hele lijst moest worden afgewerkt en daardoor heeft het zo lang geduurd voor deze zaak kon worden behandeld.” Zo excuseerde de Utrechtse officier van justitie Mr. E. Wesselius zich voor de lange tijd die de 21-jarige P. van A. op zijn veroordeling moest wachten.

Van A. behoorde tot een groepje jongeren uit het project dat zich vrijwel dagelijks door het stelen van brood uit winkels en groente uit volkstuintjes van eten voorzag en regelmatig auto’s toetakelde, ruiten bij café’s ingooide en deuren met verf bekladde. Ook medebewoners werden niet gespaard; bij hen werd regelmatig ingebroken. In oktober ‘83 had Van A. minstens zes autobanden lek gestoken. Op 14 juli vorig jaar stak hij de voorbank van een auto op de Rupertlaan aan, die daardoor geheel uitbrandde.

“De slachtoffers zijn bijna allemaal in de kou blijven staan”, zei Mr. Wesselius toen hij de schade ter sprake bracht. Doordat niet meer duidelijk was geworden wie nu voor wat verantwoordelijk was, bleek het nauwelijks mogelijk om schadeclaims toe te te wijzen. Hij had met betrekking tot Van A. slechts één vordering van 400 gulden voor vier kapotgestoken banden binnengekregen. Die verbond hij als bijzondere voorwaarde aan zijn eis: 1.250 gulden, waarvan 500 gulden voorwaardelijk met een proeftijd van een jaar als de jongen binnen twee maanden de schade heeft vergoed.

De raadsman van de jongen wees er op dat zijn clïent ondanks zijn slechte jeugd nog niet met de politie in aanraking was geweest, voordat hij in Het Kompas ging wonen. “In plaats van een opleiding voor deelname in de maatschappij kreeg hij daar een cursus criminaliteit door het contact met de anderen, die wel het nodige hadden uitgehaald.”
De jongen is sinds juli vorig jaar niet meer met de politie in aanraking geweest. De advocaat pleitte daarom voor een geheel voorwaardelijke straf. Politierechter Mr. G. van der Burg vond dit echter te ver gaan. Zij had weliswaar eveneens goede hoop dat Van A. met zijn verleden heeft gebroken, maar vond de feiten te ernstig voor alleen maar een voorwaardelijke straf. Zij veroordeelde hem tot duizend gulden boete, waarvan de helft voorwaardelijk met een proeftijd van een jaar, als hij binnen twee maanden de schade voor de vernielde banden vergoedt.

Terug