'Wantrouwen, afgunst, intimidatie’ en kloof met gemeente

Marokkaanse gemeenschap niet betrokken bij aanpak probleemjeugd

De voorzitter van de commissie Donnergelden, Mohamed Sini (links) naast Rabin Baldewsingh, wethouder van ondermeer Burgerschap en Leefbaarheid.

De voorzitter van de commissie Donnergelden, Mohamed Sini (links) naast Rabin Baldewsingh, wethouder van ondermeer Burgerschap en Leefbaarheid.

Foto: Eduard Bekker

Het gemeentebestuur van Den Haag heeft afgelopen dinsdag het eindrapport van de onderzoekscommissie Donnergelden in ontvangst genomen. Die heeft onderzoek gedaan naar de betrokkenheid van de Marokkaanse gemeenschap bij het proces rondom de toekenning van de Donnergelden: geld dat in 2006 werd toegekend om de problemen rond de moeilijk hanteerbare Marokkaanse jongeren aan te pakken.

Eduard Bekker • Haags Nieuwsblad - vrijdag 14 december 2007

De commissie werd ingesteld, omdat er binnen de Marokkaanse gemeenschap onvrede was over de toekenning van het geld, een ruime 3 miljoen euro. Het zou vrijwel geheel buiten de Marokkaanse gemeenschap om zijn besteed.
Volgens de commissie komt dit door de tijdsdruk vanuit het Ministerie van Justitie en wisselingen van de wacht binnen de gemeente en ook de kloof die de Marokkanen met de gemeente voelen. Maar vooral ook door de onduidelijke organisatiegraad van de Marokkaanse gemeenschap. Sleutelfiguren uit die gemeenschap spraken zelfs van een sfeer van ‘wantrouwen, afgunst, laster en zelfs intimidatie.
Mohamed Sini, voorzitter van de commissie wilde hierover echter niet in details treden, zo had hij de betrokken partijen beloofd.

Paradox

De verdeeldheid maakte het betrekken van de Marokkaanse organisaties bij het gemeentebeleid onmogelijk, aldus de commissie. Er kan dan ook rustig van een paradox worden gesproken, dat in oktober vijftien Marokkaanse organisaties eensgezind ter demonstratie trokken om protest aan te tekenen tegen het feit dat de miljoenen aan hun neus voorbij waren gegaan. Wat de besteding van het bedrag heeft opgeleverd, is nog steeds niet duidelijk.
Er is geconcludeerd, dat het allemaal beter moet, dat de gemeente meer de wijk in moet om een brug te slaan, dat er beter moet worden geëvalueerd. Maar een meetbare verbetering in het gedrag van Marokkaanse pubers is nog niet onderzocht. “Maar dat is ook niet de taak van de commissie geweest”, aldus Sini.

Terug