De School voor de Journalistiek in de vroege jaren ’80. Een rommelig uitgeleefd lekkend oud schoolgebouw aan de Utrechtse Palmstraat, met een venijnige scheur in de kantinevloer. Welkom in het voorportaal van de Nederlandse pers.
De wilde jaren ’70 zijn net achter de rug, maar de vrijheid is op de school nog heel groot, dus je kunt in de vakken kiezen die je het meest interesseren. Cijfers krijg je niet: als je 8 van de 12 lessen opdraaft ben je eigenlijk al geslaagd voor een vak.
Het afsluitend examen is echter streng en daar haalt dan ook ongeveer 60 procent van de leerlingen bakzeil.
Tot mijn spijt behoor ik daar echter niet toe; ik slaag in één keer.
Een vast onderdeel van het examenverslag van de Utrechtse School voor de Journalistiek was de ‘Visie op de Journalistiek’. Hoewel deels natuurlijk achterhaald, maar op sommig punten blijvend actueel, ziet u hem hieronder. Meer
Elke nacht van twaalf tot vier uur ’s nachts vinden roffelende drumosolo’s en zware bassen die afkomstig zijn van een studentendiscotheek hun weg naar mijn kamer die een biok verder ligt om daar de nachtelijke stilte te doorbreken. De dansgelegenheid bevindt zich hier al jaren. De min of meer ritmische ruis is iets nieuws. Meer
Een student pedagogie kan zijn studie afsluiten zonder ooit een kind te heb ben gezien. Zonder dat iemand het ooit echt gewild heeft, kan de wereld elk moment door een druk op de knop vele malen worden vernietigd. Op straat wordt een mens doodgeslagen zonder dat iemand een poot uitsteekt. Een redactie van een stadskrant, die geacht wordt te beschrijven wat er in de stad gebeurt, is gevestigd in een grote, ontoegankelijke betonbunker ver buiten die bewoonde wereld. Twee mensen uit dezelfde straat gaan elkaar te lijf, nader ze elkaar over de 27mc hebben uitgescholden. Meer
We onderhouden alweer drie jaar de website van de glossy ‘TegelTotaal’ over de tegelbranche, die we ook hebben ontworpen.https://t.co/bqqDjPYmnB pic.twitter.com/VqTJ7yRzrf
— De Multimediahoek (@Multimediahoek) January 6, 2021