In wijkmagazine ‘De Boomgaard’ - Bomenbuurt Den Haag

Duizendpoot met een trekharmonica

Eduard Bekker is een creatieve duizendpoot. Hij is redacteur, opmaker, webmaker, schrijver én muzikant. Velen zullen hem kennen van de muziek die hij speelt op de trekharmonica, onder meer bij de Russische ambassade.

Marcel Groeneweg (tekst) en Josette van Leeuwen (foto) • december 2025

Bekijk of download
Het artikel in ‘De Boomgaard’

Ik fiets regelmatig, langs een bedrijf aan de Wilgstraat dat Drukwerk & Internet op de ramen heeft staan , maar ook de tekst: De Harmonicahoek. Als reporter van De De Boomgaard ben ik natuurlijk altijd nieuwsgierig, dus ik zocht contact met de man die hier woont en werkt: Eduard Bekker. Eduard is 71 jaar geleden geboren in Den Haag en op zijn visitekaartje staat: redacteur, opmaker, webmaker, schrijver, muzikant. De ruimte waarin hij werkt straalt dit ook allemaal uit. Ik zie fotokopieerapparaten , A3-afdrukken, ingelijste foto 's en een stuk of tien accordeons.

Trekzakken

Een trekharmonicaspeler bij wie je ook websites kunt laten maken en (foto)prints kunt laten uitdraaien? Ja, inderdaad. Dat is daar allemaal mogelijk. Mijn interesse gaat vooral uit naar de accordeons. Of heten ze eigenlijk trekzakken?Nou, reageert Eduard, dat is in feite een scheldnaam voor de accordeon. Net als hottevot en spreeuwenkist.
Was het Eduards droom vroeger om ooit dit bijzondere instrument te leren bespelen? Nou, nee, ik zag vroeger de Beatles spelen en het viel me op dat meisjes daarvoor vielen. Dus toen ben ik de gitaar gaan leren spelen, maar dat had toch niet het gewenste effect. Gelukkig is het met de liefde alsnog goed gekomen en vond Eduard zijn vrouw in het toenmalige Oost-Duitsland.

‘Ik speel bijna elke dag Oekraïense strijdliederen bij de Russische ambassade’

Ik speel pas sinds mijn veertigste accordeon, ik werd erdoor gegrepen toen ik op een Paasmarkt was en er iemand op zag en hoorde spelen. Ik kocht een trekharmonica, we hadden net onze eerste zoon, en als hij in bad zat, dan zat ik ernaast en speelde ik op dat dingetje. Inmiddels kan ik het zelf ook goed. Ik speel nu bijna elke dag Oekraïense strijdliederen bij de Russische ambassade. Dat doe ik al bijna drie jaar. Ik protesteer eigenlijk op een vrolijke manier. De vijand is geen monster, denk ik dan.

Beste en slechtste

Eduard speelt voor mij een riedeltje op zijn trekharmonica. Ik krijg er meteen een folkmuziek-gevoel van.Ik houd zeker van folkmuziek en ook van Tex-Mex. Maar ook de Flamenco. Ik geef hier mijn lessen en ik ben de beste en de slechtste harmonica docent van Den Haag, want ik ben de enige. Heel veel verschillende mensen volgen de lessen, mannen en vrouwen. Er is nu een meisje van 11 jaar oud dat ik lesgeef, zij is echt een talent. Maar ook een gepensioneerde arts die hier al tien jaar komt. Ik organiseer ook regelmatig workshops en dan nodig ik docenten uit binnen- en buitenland uit.

Eduard komt over als een zeer actief persoon en hij kan waarschijnlijk nog uren doorpraten over zijn copyshop, websites, fotoprinters en drukwerk. Maar vooral het geluid van de trekharmonica zal voor altijd zijn passie zijn . •

Terug